Menurut Pakar Terapi Pediatrik, Cris Zone
menyarankan kanak-kanak di bawah 12 tahun di larang menggunakan gajet atas
beberapa sebab:
Di antara 0 – 2 tahun, saiz otak kanak-kanak
membesar tiga kali ganda dan terus berkembang hingga berusia 21 tahun
(Christakis 2011). Rangsangan kepada otak yang berkembang yang disebabkan
pendedahan keterlaluan kepada teknologi (telefon bimbit, Internet, iPad,
televisyen) telah dibuktikan berkait rapat dengan kekurangan fungsi dan
perhatian dalam melakukan sesuatu, kognitif lembap, pembelajaran terjejas,
peningkatan kepada perlakuan mengikut emosi dan kurang kebolehan untuk mengawal
selia diri, contohnya mengamuk (Small 2008, Pagini 2010).
Menggunakan gajet mengurangkan pergerakan, yang
boleh menyebabkan perkembangan terbantut. Seorang dari tiga kanak-kanak kini
memasuki sekolah dalam keadaan perkembangan terbantut, memberikan impak negatif
pada pencapaian akademik dan literasi (HELP EDI Maps 2013). Pergerakan fizikal
meningkatkan perhatian dan kebolehan belajar (Ratey 2008). Penggunaan teknologi
untuk kanak-kanak bawah 12 tahun cenderung untuk menyebabkan kerosakan perkembangan
dan pembelajaran kanak-kanak (Rowan 2010).
Permainan video dan televisyen berkait dengan
peningkatan kadar obesiti (Tremblay 2005). Kanak-kanak yang dibenarkan
menggunakan gajet dalam bilik tidur mempunyai 30 % lebih bukti yang mereka obes
(Feng 2011).
75% kanak-kanak dari usia 9-10 tahun tidak cukup
tidur sehinggakan memberi impak negatif kepada pencapaian akademik (Boston
College 2012).
Penggunaan teknologi secara keterlaluan
diimpikasikan sebagai penyebab kepada peningkatan kes kemurungan di kalangan
kanak-kanak, kebimbangan, gangguan ikatan kekeluargaan, autisme, gangguan
bipolar, psikosis dan kelakuan kanak-kanak bermasalah (Bristol University 2010,
Mentzoni 2011, Shin 2011, Liberatore 2011, Robinson 2008).
Kandungan media yang ganas boleh mengakibatkan
keagresifan pada kanak-kanak (Anderson, 2007).
Kandungan media yang terlalu pesat boleh menyumbang
kepada defisit perhatian, serta kurang kepekaan dan memori kerana otak
memangkas trek neuron kepada korteks hadapan (Christakis 2004, Small 2008).
Kanak-kanak yang tidak dapat menumpukan perhatian tidak dapat belajar.
Apabila ibu bapa lebih mendekatkan diri mereka
kepada teknologi, mereka menjauhkan diri dari anak-anak. Apabila tidak wujud
ikatan dengan ibu bapa, anak anak mengikat diri mereka kepada gajet, yang boleh
mengakibatkan ketagihan (Rowan 2010).
Pada Mei 2011, Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO)
mengklasifikasikan telefon bimbit (dan kebanyakan gajet tanpa wayar) sebagai
risiko kategori 2B (agen kanser berkemungkinan) disebabkan oleh pengeluaran
radiasi (WHO 2011).
Pada Disember 2013, Dr. Anthony Miller dari Sekolah
Kesihatan Orang Ramai Toronto mengesyorkan yang berdasarkan kajian terbaru,
pendedahan frekuensi radio patut di klasifikasikan semula sebagai 2A (agen
kanser yang berkemungkinan besar), bukan 2B (agen kanser yang berkemungkinan).
Kanak-kanak ialah masa depan kita, tetapi tidak ada
masa depan untuk kanak-kanak yang menggunakan teknologi secara berlebihan. Satu
pendekatan berpasukan perlu dan penting untuk mengurangkan penggunaan teknologi
di kalangan kanak-kanak.
No comments:
Post a Comment